Η ιστορία της νεοελληνικής μετανάστευσης, με την έννοια της μετοίκησης είναι τόσο παλιά, όσο και η ιστορία μας.
Ο Λογκανίκος γνώρισε την ερήμωση και παρακμή σε δύσκολους και δίσεκτους καιρούς φτώχειας και ξένων επιδρομών. Είδε με σπαραγμό τα παιδιά του να τον εγκαταλείπουν και να διασπείρονται στα πέρατα της γης. Αλλά τελικά τα είδε όλα σχεδόν, με πείσμα, με σθένος και όραμα, να διαπρέπουν, να επιστρέφουν και να τον ευεργετούν, να τον θυμούνται.