ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΟΓΚΑΝΙΚΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΝΑΟΣ
Η με αριθμό 1332/21-11-2016 Ερώτηση του Βουλευτή Λακωνίας της Νέας Δημοκρατίας κ. Αθανασίου Δαβάκη προς την Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού, σχετικά με τις επείγουσες επεμβάσεις για τη σωτηρία του σημαντικότατου Βυζαντινού μνημείου του Αγίου Γεωργίου Λογκανίκου, του Δήμου Σπάρτης.
Επείγουσες σωστικές στατικές επεμβάσεις για την σωτηρία του σημαντικότατου Βυζαντινού μνημείου του Αγίου Γεωργίου Λογκανίκου στον Δήμο Σπάρτης.
Ο κηρυγμένος από το 1962 (ΦΕΚ 473/Β//17.12.1962), βυζαντινός ναός του Αγίου Γεωργίου, που σήμερα λειτουργεί ως κοιμητηριακός, αρχικά ήταν καθολικό του ομώνυμου μοναστηριού. Σύμφωνα με τη σωζόμενη κτητορική επιγραφή, ανεγέρθηκε και διακοσμήθηκε με τοιχογραφίες το έτος 1375 με τη συνδρομή του ιερέως και νομικού Βασιλείου Κουρτέση, και του φρουράρχου του Βυζαντινού οχυρού Γεωργίου Πελεκάση. Στην επιγραφή γίνεται μνεία, επίσης, στους ευσεβεστάτους και φιλοχρίστους βασιλείς Ιωάννη Η΄ Παλαιολόγο και Ελένη καθώς και στους ευσεβείς δεσπότες Μανουήλ Καντακουζηνό και Μαρία.
Ο ναός είναι κατάγραφος με εξαιρετικό τοιχογραφικό διάκοσμο και πραγματοποιήθηκε από ζωγράφους του Μυστρά καθώς είναι εμφανής οι ομοιότητες με τον ζωγραφικό διάκοσμο των ναών του Αφεντικού και της Περιβλέπτου του Μυστρά. Ο Άγιος Γεώργιος Λογκανίκου και η ζωγραφική του διακόσμηση αποτέλεσαν αντικείμενο μελέτης των κορυφαίων βυζαντινολόγων τον 20ο αιώνα, όπως του Σωκράτη Κουγέα (1932), του Αναστάσιου Ορλάνδου (1938), του Ανδρέα Ξυγγόπουλου (1957), του Μανόλη Χατζηδάκη (1979) και μαζί και με τα υπόλοιπα κηρυγμένα βυζαντινά μνημεία του Λογκανίκου [Βυζαντινό οχυρό, Βυζαντινό Πυργόσπιτο, Βυζαντινοί ναοί Κοίμηση της Θεοτόκου (15ος αι. μ.Χ.), Αγ. Απόστολοι (1380 μ.Χ.) Ανάληψη και Άγιος Δημήτριος (15ος αι. μ.Χ.)] αποτέλεσε θέμα διδακτορικής διατριβής, που εκπονήθηκε στο Παρίσι από την αρχαιολόγο κ. Ολυμπία Χασούρα με τίτλο Les peintures murales byzantines des églises de Longanikos (Laconie), Paris 1991(Αθήνα 2002).
Ο ναός του Αγίου Γεωργίου ήταν το καθολικό του ομώνυμου μοναστηριού, του οποίου η λειτουργία σταμάτησε την περίοδο της βασιλείας του Όθωνα και η περιουσία του εκποιήθηκε για την δημιουργία του πρώτου σχολείου της κοινότητας Λογκανίκου. Από το 1835 και για 181χρόνια λειτουργεί ως κοιμητηριακός ναός της κοινότητας. Ο ναός, μονόχωρος καμαροσκέπαστος με ημικυκλική αψίδα ιερού, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα τα τελευταία 85 χρόνια εξαιτίας δύο πυρκαγιών τις δεκαετίες του 30 και 50, όπου απώλεσε την καμάρα της στέγης. Από τότε ο ναός, ο οποίος καλύφθηκε με δίρριχτη κεραμοσκεπή στέγη αντιμετωπίζει σοβαρότατα στατικά προβλήματά καθώς λόγω της απώλειας της καμάρας του (θολωτή στέγη) έχει διαμπερείς ρωγμές και στις τέσσερις πλευρές του, λόγω ερπυσμού του εδάφους.
Οι κάτοικοι από την χρονική περίοδο 1935-1960 για να μην καταστραφεί το μνημείο είχαν προχωρήσει σε αναστηλωτικές εργασίες (νέα δίρριχτη στέγη, ξύλινο ταβάνι, ελκυστήρες, τένοντες, μεταλλική περίδεση) του ναού αλλά και είχαν κατασκευάσει αντηρίδες στο βόρειο και ανατολικό τμήμα του. Οι εργασίες αυτές είναι και οι μόνες που προστατεύουν μέχρι τώρα τον ναό από την πλήρη κατάρρευσή του.
