Πρόκειται για μονόχωρη, καμαροσκέπαστη εκκλησία με ημικυκλική αψίδα ιερού, της οποίας η αρχική καμάρα έχει καταπέσει. Οι τοίχοι είναι κτισμένοι με αργολιθοδομή και μεγάλο αριθμό πλίνθων στους αρμούς, ενώ η αψίδα με επιμελέστερη τοιχοποιία, κατά το πλινθοπερίκλειστο σύστημα. Ενδιαφέρων κεραμοπλαστικός διάκοσμος εντοπίζεται στην ανατολική όψη, όπου επάνω από την αψίδα του ιερού, διατηρείται ένα σκυφίο.
Ο Άγιος Γεώργιος, χρονολογημένος στα 1374/5, στάθηκε πρότυπο για την ανέγερση και ιστόρηση των υπολοίπων ναών του οικισμού και σήμερα αποτελεί μνημείο κλειδί για τη χρονική ένταξή τους.
Είναι η μόνη από τις εκκλησίες του οικισμού που διατηρεί κτητορική επιγραφή. Η τελευταία αναφέρει ότι τόσο η ανέγερση όσο και η ιστόρηση του ναού ολοκληρώθηκε στα 1374/5, με έξοδα που ανέλαβαν από κοινού εκπρόσωποι της ντόπιας εκκλησιαστικής και πολιτικοστρατιωτικής εξουσίας: οι οικογένειες του ιερέα Βασιλείου Κουρτέση και του «σεβαστού τζαουσίου» Γεωργίου Πελεκάση, μέλους της τοπικής αριστοκρατίας, με πολιτικές και στρατιωτικές αρμοδιότητες. Ο ναός είναι ένα από τα παλαιότερα κτίσματα όλης της περιοχής.
Η κτιτορική επιγραφή βρίσκεται στο πάνω μέρος της νότιας εισόδου του ναού και διατηρείται σε καλή κατάσταση. Περιβάλλεται από κόκκινο πλαίσιο, ενώ η γραφή είναι μικρογράμματη με μαύρο χρώμα σε λευκό πεδίο.
Κτιτορική Επιγραφή:
" ανηγέρθη έκ βάθρων και ιστορήθη ο πάνσεπτος και θείος ναός του αγίου και ενδόξου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του τροπαιοφόρου/ διά συνεργείας και εξόδου και πόθου πολλού παπά Βασιλείου ιερέως και νομικού του Κουρτέση και της μητρός αυτού Μάρθας, μοναχής, και της συμβίου αυτού Άννης και των τέκνων αυτών Μαγδαληνής, μοναχής, της αδελφής αυτού και σεβαστού Τζαουσίου Γεωργίου του Πελεκάση και της συμβίου αυτού και των τέκνων αυτών./Επί της βασιλείας των ευσεβάστων βασιλέων και φιλοχρίστων Ιωάννου και Ελένης των Παλαιολόγων και των ευσεβών δεσποτών ημών Μανουήλ και Μαρίας των Καντακουζηνών" . ΄Ετος 1374/5
Η επιγραφή μας πληροφορεί ότι ο ναός κτίστηκε ευθύς εξαρχής στο όνομα του Αγίου Γεωργίου, όπως επιβεβαιώνει και η τοιχογραφία του .
Εσωτερικά ο ναός είναι κατάγραφος και το εικονογραφικό πρόγραμμα περιλαμβάνει:
Στην κόγχη του ιερού την Παναγία Βλαχερνίτισσα με το Χριστό, την Κοινωνία των Αποστόλων, συλλειτουργούντες ιεράρχες και το Μελισμό. Στις υπόλοιπες επιφάνειες του Ιερού Βήματος παριστάνονται επιπλέον ιεράρχες, ο διάκονος Στέφανος, η Ανάληψη, η Πεντηκοστή, η ψηλάφηση του Θωμά, η Εμφάνιση του Χριστού στους Αποστόλους πριν από την Ανάληψη και ο Ευαγγελισμός.
Στον κυρίως ναό αναπτύσσονται σκηνές από το Βίο του Χριστού (η Έγερση του Λαζάρου, η Σταύρωση, η Βάπτιση, η Μεταμόρφωση, η Ανάσταση), το Βίο της Παναγίας (το Γενέσιο, τα Εισόδια και η Κοίμηση ), όπως και του τιμώμενου Αγίου Γεωργίου ( το μαρτύριο του τροχού, το θαύμα με το δράκοντα, η προσευχή πριν από τον αποκεφαλισμό, ο αποκεφαλισμός και ο ενταφιασμός του Αγίου ), που συμπληρώνονται με ολόσωμους και στηθαίους αγίους.
Το πρόγραμμα του τέμπλου φέρει τοιχογραφίες της ίδιας εποχής με τον υπόλοιπο ναό. Η Παναγία σε στάση δέησης και ο Χριστός, όρθιος, μετωπικός. Ψηλά το Άγιο Κεράμειον, το Άγιο μανδήλιον και ένα Σεραφείμ, θα αντιγράψουν αργότερα οι ναοί των Αγίων Αποστόλων και της Κοίμησης της Θεοτόκου.
Η πλαστικότητα και η προσπάθεια ρεαλιστικής απόδοσης των μορφών και η χρωματική ποικιλία, ιδιαίτερα στις παραστάσεις του κυρίως ναού, αποτελούν κοινά χαρακτηριστικά με τη ζωγραφική των παρεκκλησίων της Οδηγήτριας (του Κυπριανού, του 1366 και του νότιου κλίτους, μετά το 1366) και του ναού του Αϊ-Γιαννάκη (π. 1375) στο Μιστρά, που απηχούν την κωνσταντινοπολίτικη τέχνη σειράς μνημείων του β΄ μισού του 14ου αιώνα, οι αντανακλάσεις της οποίας φτάνουν έως εδώ, εξακτινώνονται δε μέχρι τη Βουλγαρία (Ivanovo) και τη Ρωσία ( Volotovo, Novgorod ). Η σχέση αυτή κάνει ιδιαίτερα πιθανή τη μαθητεία του πρωτομάστορα του συνεργείου, που ζωγράφισε τον Άγιο Γεώργιο, σε ένα από τα συνεργεία που διακόσμησαν τα παραπάνω μνημεία του Μιστρά.
Δυστυχώς ο ναός έχει παραμεληθεί εδώ και πολλά χρόνια από τις υπεύθυνες αρχές. Καπνός καλύπτει μέρος των τοιχογραφιών ενώ χαράγματα ασεβών έχουν καταστρέψει . Τελευταία έχουν ανοίξει ρωγμές στην τοιχοποιία του κτίσματος από τις οποίες κινδυνεύει με κατάρρευση ο ναός.
Ο χρόνος για τον Άγιο Γεώργιο έχει αρχίσει να μετράει αντίστροφα.
(Πηγή: 5η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Σπάρτης )
