Με αφορμή τα αποσπάσματα βίντεο από το πανηγύρι του Αϊ-Λιος του 1987, που μου έστειλε ο αγαπητός μου εξάδελφος, κ. Θεόδωρος Μουστάκης του Δημητρίου από την Αμερική, τον οποίο και ευχαριστώ πολύ, θα ήθελα να αναφερθώ στο πανηγύρι του Αϊ-Λιος, όπως γινόταν παλαιότερα και πως εξελίχθηκε μέχρι σήμερα.

Οι αναμνήσεις των παλιών πανηγυριών θα παραμένουν πάντοτε στο μυαλό μας και θα επανέρχονται στη θύμησή μας με νοσταλγία, κάθε φορά που θα γιορτάζει το χωριό μας τη μνήμη του Προφήτη Ηλία.
Μια φορά και έναν καιρό υπήρχαν τα πανηγύρια, που διοργανώνονταν από τα καφενεία και τα μαγαζιά του χωριού και αποτελούσαν για τους κατοίκους του χωριού μοναδικό διέξοδο στη διασκέδαση.
Οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί αμείβονταν με «χαρτούρα» (δηλαδή όχι με μεροκάματο αλλά με φιλοδωρήματα αυτών που χόρευαν μπροστά κάθε φορά ή άλλων συγγενών των χορευτών). Μάλιστα υπήρχε σειρά χορού. Οι παρέες έπαιρναν νούμερο σειράς για το χορό και έπρεπε να περιμένουν να έρθει η σειρά τους για να χορέψουν. Καμιά φορά όμως γίνονταν και καβγάδες για τη σειρά προτεραιότητας αλλά και γιατί κάποια παρέα παράτεινε τη διάρκεια του χορού της με αποτέλεσμα να στενοχωρούνται οι άλλες παρέες.
Η πίστα ήταν μικρή, μόλις επαρκούσε για το χορό μιας παρέας. Διψούσε ο κόσμος για μουσική και χορό. Πώς να ικανοποιηθεί; Εκεί λοιπόν έβγαζε τον καλό και τον κακό του εαυτό.

Με την ίδρυση της Αθλητικής Ένωσης Λογκανίκου το 1984 δημιουργήθηκαν νέες συνθήκες όσον αφορά τη διοργάνωση του πανηγυριού. Τα μέλη του Συλλόγου εξέφραζαν διαρκώς την επιθυμία για κάτι καλύτερο όσον αφορά το πανηγύρι τ` Αϊ-Λιος. Έπρεπε λοιπόν να ικανοποιηθεί ο κόσμος που προτιμούσε ένα μεγαλύτερο χώρο για τη διοργάνωση του πανηγυριού, μία μεγαλύτερη και ελεύθερη πίστα για χορό.

Κατά το 1987 ο Σύλλογος των εν Αττική Λογκανικιωτών έφερε την πρόταση για τη διοργάνωση ενός ανοιχτού λαϊκού πανηγυριού, στον προαύλιο χώρο του Δημοτικού Σχολείου, σε συνεργασία με το σύλλογο της Α.Ε.Λ. και το τότε Κοινοτικό Συμβούλιο. Πράγματι υπήρξε συμφωνία για τη διοργάνωση του πανηγυριού από τους εν λόγω φορείς και ο Σύλλογος των εν Αττική Λογκανικιωτών ανέλαβε να βρει και να φέρει Μουσικό Σχήμα (Ορχήστρα) από την Αθήνα. Τα υπόλοιπα θα τα αναλάμβαναν το Κοινοτικό Συμβούλιο και η Α.Ε.Λ.. Έτσι πραγματοποιήθηκε το πρώτο ανοιχτό λαϊκό πανηγύρι στο χωριό στις 20 Ιουλίου 1987, το οποίο και καθιερώθηκε γιατί βρήκε την αποδοχή του κόσμου. Τα καταστήματα έπαψαν πλέον να διοργανώνουν το πανηγύρι και η συνέχειά του έμελλε να έλθει στις υποχρεώσεις της Α.Ε.Λ., με εξαίρεση μία χρονιά όπου το πανηγύρι πραγματοποιήθηκε από το Κοινοτικό Συμβούλιο, επί προεδρίας του κ. Παναγιωτόπουλου Παναγιώτη.

Η Αθλητική Ένωση Λογκανίκου διοργανώνει από τότε την εορταστική αυτή βραδιά κυρίως στον προαύλιο χώρο του Δημοτικού Σχολείου. Υπήρξαν βεβαίως και δύο τρεις περιπτώσεις που το πανηγύρι μεταφέρθηκε στο χώρο του γηπέδου, με τελευταία αυτή του 2013 με ορχήστρα από την Αθήνα και τραγουδιστές το Γιάννη Κατσίγιαννη και τη Γιώτα Γρίβα, όπου σημείωσε μεγάλη επιτυχία.

Την περσινή χρονιά(2014) φάνηκε πως η οικονομική κρίση επηρέασε το πανηγύρι. Ο κόσμος ήταν πολύ συγκρατημένος και δεν υπήρξε μεγάλη συμμετοχή και κατανάλωση, γι` αυτό και δεν είχε την ανάλογη επιτυχία των προηγούμενων χρόνων.
Για τη φετινή χρονιά  πληροφορηθήκαμε ότι το Δ.Σ. της Α.Ε.ΛΟΓΚΑΝΙΚΟΥ αποφάσισε τη ματαίωση του πανηγυριού, που ήταν να διεξαχθεί στις 19 Ιουλίου 2015 στον προαύλιο χώρο του Δημοτικού Σχολείου, λόγω των δύσκολων οικονομικών συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί και καθιστούν αντικειμενικά δύσκολη τη διοργάνωσή του!
Ελπίζουμε ότι τον επόμενο χρόνο οι συνθήκες θα είναι καλύτερες και θα μας δώσουν τη δυνατότητα να ανταμώσουμε και να διασκεδάσουμε παρέα όλοι οι συμπατριώτες.
Καλή δύναμη και υγεία σε όλους !!!

Θανάσης Πανταζόπουλος