Όχι δε θα μιλήσουμε για το γνωστό τηλεοπτικό σήριαλ που παιζόταν σε τηλεοπτικό σταθμό, αλλά για τις στιγμές που γίνεται σύγκρουση μέσα μου όταν προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι είμαι τυχερός που είμαι Έλληνας, που γεννήθηκα στην Ελλάδα με τον Παρθενώνα, τη Σαλαμίνα, την Αρχ.Ολυμπία, στη χώρα του έπους του 40, στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία.
Είναι στιγμές που το μυαλό μου παει πίσω - όχι πολύ πίσω - μέχρι το 1821. Στο μεγαλείο της ψυχής εκείνων των ανθρώπων και στην αγάπη τους για την Πατρίδα.

Γεμίζει το είναι μου με περηφάνια, με πιάνει το Ελληνικό φιλότιμο, σκέφτομαι και το <<για την Ελλάδα ρε γ. . . . ο>> που έχουν πει πολλοί κατά καιρούς και δε δέχομαι κουβέντα επί του θέματος ...άμα λάχει ναούμε.!!
Άλλες στιγμές πάλι, (επειδή στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις) σκέφτομαι, να δήλωνα εφοπλιστής και να μου έλεγαν πάρε τα καράβια σου και πετάξου μέχρι τα Ίμια να διώξεις μερικές Τουρκάλες προβατίνες γιατί τρώνε το χορτάρι και αν το φάνε όλο, θα μείνουν ξερονήσια, ενώ εμείς θέλουμε να μεγαλώσει το χορτάρι, να το... κάψουμε και να κάνουμε οικόπεδα.
Εάν δεν ήταν Μ. Εβδομάδα και αν οι ναύτες μου δεν είχαν απεργία ( όλο κάτι τέτοιες μέρες βρίσκουν να κάνουν απεργία κι αυτοί οι Χριστιανοί ) και επειδή εγώ... αγαπώ την Πατρίδα μου, θα πήγαινα ευχαρίστως και με όλες τις….. μίζες που μου επιτρέπει ο νόμος. Δυο φορές άγονη γραμμή, μεγαλύτερο Φ.Π.Α. θα τσίμπαγα τις τιμές στα σάντουιτς και στο μικρο μπουκαλάκι νερό κι επειδή θα ήταν επικίνδυνα τα πράγματα και μπορούσε κάποιο Τούρκικο βόλι να με άφηνε ξερό, θα ζήταγα ένα πενταώροφο στη Πανεπιστημίου, όχι για μένα βέβαια, αλλά για κάνα κουνιάδο η κουμπάρο η ξάδελφο.Tι ψυχή έχει ένα πενταώροφο στην Πανεπιστημίου με τόσο καυσαέριο, μπροστά σ'ενα οικοπεδάκι -φιλέτο στα Ίμα!!!
Ποιος θα νοιαζόταν αν έχω καράβια η όχι. Μήπως νοιάστηκε κανείς που πήγαιναν χιλιάδες δεκάδες μαϊμούδες συντάξεις; Νοιάστηκε κανείς για τις 50 συντάξεις που πήγαιναν σε ανύπαρκτους Δεσποτάδες και στα επιδόματα τοκετού σε....άντρες; Άκουσον!!! Άκουσον!!! Επίδομα τοκετού σε άντρες. Ήθελα να ήξερα τι αισθανόταν όταν έπαιρνε αυτό το επίδομα. Να αισθανόταν άραγε υπερηφάνεια για την Ελληνική του καταγωγή, λεβεντιά και μαγκιά για αυτό που... κουβαλούσε μέσα στα παντελόνια του;
Ποιος νοιάστηκε όταν μια αγράμματη και αναλφάβητη Αθίγγανος Ρομά, η Μάννα της μικρής Μαρίας ( έτσι έλεγε, ότι ήταν Μάννα της ) δήλωνε ότι γέννησε τρία παιδιά σε πέντε μήνες και έπαιρνε από υπηρεσίες τριών διαφορετικών νομών, επιδόματα για όλα τα παιδιά της;
Ποιος νοιάστηκε, όταν Δήμαρχος μέσα στο δημαρχείο πάντρεψε τα ίδια άτομα τρεις φορές την ίδια μέρα;
Ποιος νοιάστηκε όταν γιατροί μέσα στα νοσοκομεία έκαναν εμπόριο βρεφών και φαρμακοποιοί εμπόριο φαρμάκων;
Ακούσαμε κι αυτό πρόσφατα!!! Πρώην Υπουργός συγκοινωνιών κυκλοφορούσε με ψεύτικες πινακίδες σε ανασφάλιστο αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού. Αυτό το τελευταίο... το καταλαβαίνω. Του χρειαζόταν ένα ''μεγάλο'' αυτοκίνητο να πηγαίνει στο χωριό του στον ξενώνα ( σαλέ ) που είχε φτιάξει με ψεύτικα δικαιολογητικά και με μια ψεύτικη Θεία ( είχε πεθάνει πριν δέκα χρόνια, αλλά πιστεύω θα έπαιρνε αληθινή σύνταξη ) να δηλώνει ότι ο ξενώνας λειτουργούσε για τις ανάγκες των τουριστών, των επισκεπτών και δεν ήταν κατοικία του ανιψιού της.
Ψεύτες και κυκλώματα παντού. Έχουν ''κυκλώσει'' την Ελλάδα, την σφίγγουν και δε την αφήνουν να πάρει ανάσα.
Δε σκέφτηκε κανένας αυτά τα λόγια. Μην κοιτάς τι κάνει η Πατρίδα σου για σένα...Κοίταξε τι μπορείς ΕΣΥ να κάνεις για αυτή !!!
Ποιος νοιάστηκε ποτέ για αυτή τη δύσμοιρη Πατρίδα μας;
Προσπαθώ να συγκρίνω εκείνους τους παλιούς Έλληνες με μας τους σημερινούς. Δεν μπορώ, γιατί δεν συγκρίνονται δυο ανόμοια πράγματα.
Μας άφησαν έναν Παρθενώνα κι εμείς απαγορεύουμε στον τουρίστα να πληρώσει να τον θαυμάσει κι αν επιμένει τον... πλακώνουμε στο ξύλο.
Μας άφησαν μια Ολυμπία κι εμείς την καίμε.
Μήπως δεν την αξίζουμε την Πατρίδα που έχουμε. Μήπως δεν αξίζουμε τις αξίες και την κληρονομιά που μας άφησε. Μήπως της αξίζει ένας λαός που έχει συνείδηση της αποστολής του.
Είναι στιγμές που... δεν ξέρω εάν είναι ευχή η κατάρα το να είσαι Έλληνας.

Γιώργος Ιατρού

Βοστώνη 2014